Νέα/Ανακοινώσεις

Ψυχική ανάταση! 26 Οκτωβρίου 2020

Η συναυλία της Παρασκευής ανέδειξε σε όλο της το μεγαλείο την αναμφισβήτητη ικανότητα της μουσικής να διεισδύει στη ψυχή και να προκαλεί κάθε είδους συναισθήματα, βοηθώντας καταλυτικά τον άνθρωπο σε κάθε δυσκολία.

Όλα ήταν διαφορετικά στην επιστροφή της ΚΟΘ μετά από οχτώ μήνες στο Μέγαρο Μουσικής, μπροστά στο κοινό της, λόγω της πανδημίας. Παγωμένα συναισθήματα και αμηχανία που προκαλούσαν οι μάσκες, το άδειο φουαγιέ, απ’ όπου έλειψε η αγαπημένη συνήθεια της ανταλλαγής απόψεων για το πρόγραμμα και τους καλλιτέχνες πριν τη συναυλία, ο έλεγχος θερμοκρασίας κατά την είσοδο, οι αναγκαστικές αποστάσεις μέσα στην αίθουσα και τα άδεια καθίσματα ενδιάμεσα για λόγους ασφαλείας…

Όλα αυτά όμως χάθηκαν με το που έσβησαν τα φώτα και άρχισε η μουσική. Τότε έγιναν όλα ξανά γνώριμα και αγαπημένα. Το πρόγραμμα που διηύθυνε η Ζωή Τσόκανου συνέβαλε τα μέγιστα σε αυτό το συναισθηματικό ταξίδι προς τη λύτρωση, αφού ξεκίνησε με τη δραματική ‘Εισαγωγή Μάνφρεντ’ του Σούμαν, για τον καταραμένο ήρωα του Λόρδου Βύρωνα και συνέχισε με τον ‘Κομμό Β’’ του Θεόδωρου Αντωνίου, που θρηνεί για το χαμό του Morton Gould, καταλήγοντας όμως πανηγυρικά στην τελική επικράτηση της ζωής, μέσα από ένα χείμαρρο χαράς και ευτυχίας που μεταδίδει το ‘Κοντσέρτο για πιάνο’ του Σούμαν.

Ο συνθέτης δηλώνει με το έργο αυτό την αγάπη του για τη ζωή και πανηγυρίζει την απόδραση από τους προσωπικούς του δαίμονες της κατάθλιψης με τα φτερά του έρωτα. Η Αλεξάνδρα Παπαστεφάνου μετέδωσε όλα αυτά τα συναισθήματα με την καθηλωτική ερμηνεία της και τους υπέροχους διαλόγους της με την ορχήστρα, κερδίζοντας δικαίως την αποθέωση του κοινού, που την κάλεσε και για ένα bis.

Οι επευφημίες αυτές ζέσταναν οριστικά την μέχρι πριν την έναρξη της συναυλίας “κρύα” αίθουσα και, κυρίως, τις καρδιές όλων των φίλων της μουσικής.