Νέα/Ανακοινώσεις

3+1 ερωτήσεις για την Λίνα Τόνια 09 Μαρτίου 2022

1. Στις 18 Μαρτίου η Κ.Ο.Θ. παρουσιάζει σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση το έργο σας  Oceanus Procellarum (Ο Ωκεανός των καταιγίδων). Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια για το έργο αυτό και για το γεγονός της παρουσίασής του από την Κ.Ο.Θ.;

Το έργο Oceanus Procellarum (Ο Ωκεανός των καταιγίδων), είναι εμπνευσμένο από μία τοποθεσία της σελήνης η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη σεληνιακή «θάλασσα» στην επιφάνεια του φεγγαριού. Όπως όλες οι σεληνιακές θάλασσες, έτσι και ο Ωκεανός των καταιγίδων, σχηματίστηκε από αρχαίες ηφαιστειακές εκρήξεις. Διαστημικά σκάφη όπως το Luna 1 προσεδαφίστηκαν εκεί, ανάμεσα σε αυτά και το Chang'e 5 όπου έφτασε στο σημείο τον Δεκέμβριο του 2020. Η βασική ιδέα του έργου είναι να δημιουργήσει ηχητικές μάζες σμιλεύοντας μία πληθώρα ηχοχρωμάτων. Τα ηχοχρώματα εναλλάσσονται και αναμειγνύονται μετά από ενορχηστρωτικές εκρήξεις δημιουργώντας διαφορετικές υφές μέσα σε έναν ωκεανό ηχοχρωμάτων το ίδιο σκοτεινό, μακρινό και άγνωστο με την επιφάνεια της σελήνης. Χαίρομαι ιδιαίτερα για τη συνεργασία μου με την Κρατική Ορχήστρα της πόλης που ζω και περιμένω με χαρά την εκτέλεση του έργου μου.
 
 
2.  Το τελευταίο έργο σας που παρουσίασε σε παγκόσμια πρώτη εκτέλεση η Κ.Ο.Θ. ήταν το “Squall’ για πιάνο και ορχήστρα, στις 6/3/2015, με τον Μίλτο Λογιάδη στο πόντιουμ και τη Μαριλένα Λιακοπούλου στο πιάνο. Μία συναυλία με τίτλο ‘Γένους θηλυκού’ που ξεκίνησε με το έργο μίας συνθέτριας, όπως εσείς, μέλους της Διεθνούς Συμμαχίας για τις Γυναίκες στη Μουσική (IAWM). Ποια η άποψή σας για τη θέση και την αποδοχή γενικότερα μίας γυναίκας συνθέτριας στις μέρες μας; Έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί οι ιδεοληψίες και οι προκαταλήψεις του παρελθόντος ή ο ρόλος τέτοιων οργανισμών συνεχίζει να κρίνεται αναγκαίος;

Η γυναίκα πλέον έχει κατακτήσει μία ισότιμη θέση μέσα στην κοινωνία και αυτό γίνεται πιο αισθητό στις χώρες του εξωτερικού που δημιουργούν περισσότερες ευκαιρίες για τις γυναίκες και το θέτουν ως βασικό όρο ακόμη και σε προκηρύξεις θέσεων. Τιμάται η παρουσία και ο δυναμισμός της γυναίκας πιο έντονα από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, κάτι το οποίο κινητοποιεί θετικά τις ίδιες και έχει εξαλείψει παλαιότερες συνθήκες υποβιβασμού ή διακρίσεων ανάμεσα στα δύο φύλλα. Στην Ελλάδα βέβαια το πρόβλημα δεν είναι η διάκριση των δύο φύλλων αλλά η γενικότερη κρίση του αξιακού συστήματος, δηλαδή η αναξιοκρατική προσέγγιση ανθρώπων με ιδιαίτερη αξία. Αυτό προκύπτει ακόμη και στις μέρες μας εξαιτίας των προσωπικών συμφερόντων που εξυπηρετούνται συνήθως από άτομα με ένα λιγότερο ποιοτικό background που έτυχε να βρεθούν σε θέσεις ισχύος.  
 
3. Έχετε μία διαδρομή στη μουσική με πολλά σημαντικά βραβεία, όπως από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια (2005), τον Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Αναστάσιο Μάνθο (2007), την Ένωση Κριτικών Μουσικής και Θεάτρου (2008) και από τις εκδοτικές εταιρίες Baerenreiter (2010) και Sempre Piu (2014). Πρόσφατα σας απονεμήθηκε ο τίτλος της Συνθέτριας της Χρονιάς 2020 στα Διεθνή Μουσικά Βραβεία της Νέας Υόρκης από την Ένωση Αμερικάνων
Μουσικών, Τραγουδιστών και Καλλιτεχνών του θεάματος. Ξεχωρίζετε προσωπικά κάποιο ή κάποια από αυτά τα βραβεία και γιατί;
 
Αγαπώ αυτές τις στιγμές - την καθεμιά ξεχωριστά, τις αισθάνομαι όλες μοναδικές και μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια ως πιο σημαντική. Τα βραβεία λειτουργούσαν πάντα ως μία ώθηση για τη συνέχεια της πορείας μου. Ήταν και είναι ένα “πράσινο φως” που με καλεί να συνεχίσω να γράφω και να δίνω τον εαυτό μου στη σύνθεση.  
 
 
 
+1. Μέσω των συνεργασιών σας, των σεμιναρίων και των ομιλιών σας έχετε ταξιδέψει σε πολλές χώρες του κόσμου επαγγελματικά. Διαπιστώνετε μία έλλειψη μουσικής παιδείας στη χώρα μας ή έχει αλλάξει αυτό τα τελευταία χρόνια; Τι προτείνετε σχετικά, δεδομένης και της θέσης σας ως καθηγήτρια στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας;
 
Στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί αξιοζήλευτοι, για την απόδοση τους, μουσικοί. Υπάρχουν περιπτώσεις νέων παιδιών που μέσα από τις ικανότητες τους έχουν θέσει έναν υψηλό πήχη με εντυπωσιακά αποτελέσματα στο χώρο της μουσικής. Υπάρχουν τόσοι ικανοί διδάσκοντες στο χώρο μας, άνθρωποι που πραγματικά μοιράζονται το φως τους και μέσα από αυτό ακτινοβολεί ένα νέο παιδί που φέρνει παγκόσμιες επιτυχίες. Το πρόβλημα στην χώρα μας είναι ότι λείπουν πράγματα που καθυστερούν ή εμποδίζουν το έργο αυτών των ανθρώπων. Δεν μας λείπει η μουσική παιδεία, μας λείπει η σωστή οργάνωση και κυρίως η αξιοκρατία. 
 
 
Ερωτήσεις: Νίκος Κυριακού